عوامل مؤثر برارتباط دانشجو-بیمار از دیدگاه دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

مقدمه: ارتباط یکی از مفاهیم کلیدی در پرستاری و بخش مهم مراقبت از بیمار است. یکی از اقشار مهمی که با بیماران به طور مستقیم و طولانی مدت در ارتباط هستند دانشجویان پرستاری اند که ارتباط با بیمار بخش مهمی از وظایف آنان و لازمه آموزش و یادگیری مؤثر مراقبت های بالینی محسوب می شود. در این مطالعه عوامل مؤثر بر ارتباط بیمار– دانشجو از دیدگاه دانشجویان پرستاری مورد بررسی قرار گرفت. روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی درسال 1392 انجام شد. تعداد 91 نفر ازدانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی بیرجند به صورت نمونه در دسترس وارد مطالعه شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق ساخته که دارای 6 بعد شامل عوامل فردی، اجتماعی، حرفه ای، محیطی، عوامل مرتبط با آموزش و شرایط بالینی بیمار بود، گردآوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون های t مستقل، آنالیز واریانس و کروسکال والیس) انجام گرفت. نتایج: از دیدگاه دانشجویان، عوامل حرفه ای با میانگین نمره 71/0±02/4 از مجموع5 نمره، بیش ترین و عوامل فردی با میانگین نمره 46/0±45/3 کم ترین تأثیر را در ارتباط آنان با بیمار دارد. مقایسه دیدگاه دانشجویان به تفکیک متغیرهای دموگرافیک نشان داد که بین دیدگاه دانشجویان دختر و پسر در حیطه عوامل بالینی (001/0=p و 9/2-=t) و اجتماعی(02/0=pو 32/2-=t) تفاوت آماری معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که در بین ابعاد مورد بررسی، عوامل حرفه ای تأثیر بیش تری برارتباط دانشجو-بیمار دارد و مدیران سیستم های آموزشی و درمانی بایستی تلاش خود را درجهت تعدیل اثراین عوامل به منظور بهبود این رابطه و در نهایت ارتقای کیفیت آموزش بالینی دانشجویان، متمرکز نمایند.